Mimo dostępności wielu różnych rodzajów broni sportowej, pistolety pozostawały ciągle najpopularniejszymi odmianami broni palnej, stosowanej w strzelectwie cywilnym. Były one bowiem znacznie lżejsze i poręczniejsze niż jakikolwiek karabin, a przez to o wiele łatwiejsze do opanowania przez nowicjuszy, dopiero nabierających doświadczenia w posługiwaniu się bronią.
Pistolety do strzelectwa sportowego
Pistolety umożliwiały również bardzo łatwe i szybkie nabranie umiejętności strzeleckich, głównie z racji ich zasięgu. Standardowa broń palna krótka, używana w trakcie zawodów sportowych posiadała znacznie mniejszy zasięg niż długie karabiny, a dzięki temu umożliwiała wyrobienie nawyków w trakcie strzelania i nabranie doświadczenia przed przestawieniem się na pełnowymiarową broń sportową. Nowoczesne pistolety strzeleckie niemal bez wyjątku były całkowicie modularne, umożliwiając dopasowanie profilowania i kształtu chwytu do dłoni strzelca, oraz umożliwiały zastosowanie różnego rodzaju oprzyrządowania optycznego, pomagającego w oddawaniu celnych strzałów na niewielkich dystansach, na jakich odbywały się zawody strzeleckie. Waga broni mogła być tym bardziej zmniejszona dzięki zastosowaniu łożysk z tworzywa sztucznego. Pistolety sportowe były również często preferowane przez strzelców cywilnych ze względu na niskie koszty utrzymania.
Dzięki zastosowaniu amunicji małokalibrowej, nie obciążającej elementów wewnętrznych w takim stopniu jak wielkokalibrowe naboje do karabinów długich, pistolety wymagały znacznie rzadszej konserwacji i wymiany części niż broń długa. Niewielka waga i łatwy do opanowania odrzut natomiast czyniły je bardzo przystępną bronią dla początkujących strzelców, nie posiadających doświadczenia w strzelectwie sportowym.