Gdy byłam młoda, a przynajmniej młodsza niż teraz, robiłam różne dziwne rzeczy. Teraz niestety muszę ponieść konsekwencje decyzji, które kiedyś mi się wydawały zabawne albo genialne. Gdy patrzę na siebie z okresu dojrzewania widzę wulkan hormonów, buntu i naiwności. Wyrazem tego jest trwała pamiątka na ręce.
Gdzie w Warszawie można usunąć tatuaż?
W wieku osiemnastu lat zrobiłam sobie tatuaż. Naprawdę paskudny, ale wtedy nigdy bym się do tego nie przyznała. Szpanowałam nim i cieszyłam się, że jest widoczny. Już po pół roku, próbowałam go ukryć. Po roku szukałam sposobu na jego usunięcie. Nie byłam w stanie dłużej tego tatuażu tolerować. Gdy zbliżałam się do kwoty, która była orientacyjnie potrzebna do jego usunięcia zaczęłam przyglądać się szczegółom. Wpisałam w komputerze usuwanie tatuażu warszawa i przyjrzałam się bliżej miejscom, w którym mogłam wykonać zabieg. Spojrzałam na cenniki i wiedziałam, że moja cena będzie trochę wyższa od podanej, bo tatuaż nie był ani mały, ani jednokolorowy. Mój paw miał wszystkie kolory tęczy! Ale wiedziałam, że i tak stać mnie będzie na zabieg. Na wycenę musiałam się udać osobiście, dopiero wtedy poznam konkret. Wybrałam firmę, spisałam adres i na drugi dzień pojechałam dowiedzieć się szczegółów. Usunięcie tatuażu trwało dłużej niż jego zrobienie, ale przyniosło mi niesamowitą ulgę. Dziś sobie tłumaczę, że na tamten czas najwidoczniej było mi to potrzebne, ale na dzisiejszy już dzień – potrzebne mi już jest coś innego.
Minęło trochę czasu od usunięcia radosnej twórczości mojego znajomego i cieszę się, że tak to się skończyło. Moja siostra pociesza mnie, że dzięki tej sytuacji trochę spokorniałam i stałam się dojrzalsza. Może własnie na tym polega życie, by czasem popełnić jakiś błąd, przyznać się do niego, naprawić go, a potem żyć dobrze dalej?