Bursztyn (jantar, amber) jest kopalną żywicą drzew, która osiągnęła stabilny stan poprzez utratę składników lotnych i przemiany chemiczne po zakopaniu w ziemi. Bursztyn znaleziono na całym świecie, ale największe i najbardziej znaczące złoża występują wzdłuż wybrzeży Morza Bałtyckiego w piaskach mających od 40 000 000 do 60 000 000 lat.
Bursztyn – kopalna żywica drzew iglastych
Bursztyn występuje w postaci nieregularnych guzków, pręcików lub kropli we wszystkich odcieniach żółci z niuansami pomarańczu, brązu, a rzadko czerwieni. Mlecznobiałe, nieprzezroczyste odmiany nazywane są bursztynem kostnym. Mętność niektórych odmian bursztynu wynika z obecności w nich wielu drobnych pęcherzyków powietrza. Jako inkluzje występują setki gatunków kopalnych owadów i roślin. Głęboko zabarwiony, półprzezroczysty lub przezroczysty bursztyn jest ceniony jako materiał szlachetny. Z bursztynu wykonuje się ozdobne przedmioty rzeźbione, paciorki, różańce, papierośnice i ustniki do fajek. Dużą popularnością cieszy się biżuteria. W zalezności od gustu można wybrać subtelny wisiorek z bursztynu, bransoletkę, albo korale. Amberoid, czyli „bursztyn prasowany”, powstaje w wyniku sklejenia małych kawałków bursztynu pod ciśnieniem. Od bursztynu naturalnego odróżniają go równoległe pasma, czyli struktura płynna. Pomimo wprowadzenia wielu syntetycznych substytutów, piękno prawdziwego materiału pozostaje niezrównane.
Nowoczesne techniki badawcze są ukierunkowane na wyizolowanie i zidentyfikowanie jak największej liczby poszczególnych składników żywicy, a ostatecznie na ustalenie związku genetycznego między żywicami kopalnymi a współczesnymi drzewami wytwarzającymi żywicę. Dzięki zastosowaniu spektroskopii w podczerwieni wykazano, że meksykański bursztyn (Chiapas) jest spokrewniony ze współczesnym drzewem strączkowym – Hymenaea.